Tentu kau masih ingat tiga tahun yang lalu ketika sore itu kau tinggalkan aku disudut Mimpi, dan langit pun berwarna jingga. Semuapun Musnah bersama desiran angin dan kibaran gaunmu, hanya wangi tubuhmu yang masih tertinggal disini, semua pun terasa luruh.
Kau datang seperti ombak Bermuda, yang menghantam geladak Kapalku, dan menkaramkan seluruh karang Harapanku tetapi langit sore masih Jingga.
Pohon Oak yang tegar berdiri itu mulai goyah tertiup angin selatan atau badai gurun aku tak tahu, tapi Lihatlah langit itu masih Jingga
========================================
Pengirim : Adho Kristiyanto
========================================
