ada sesal
tertinggal
dalam relungrenungku
ketika punggungmu menatapku,
bergegas menyongsong matahari
yang beranjak semarak seperti harihari lampau
alangkah tak kuasa
kutahankan langkah jarumjam
menjerat tapakkakimu mengayuh
tanggungjawab intelektual
dan cintakasihmu pada harapan perempuan
ada ruangkosong
m e n j u r a n g
jarak bahasa tanpa kata tanpa bunyi,
hampa menerpa padang kemarau,
menggusur persentuhan hangat kita,
gugurkan bungabibirmu
betapa kata
kurasa gagal tunaikan tugasnya,
sebab hati masih saja bertanya pada angin
dan debu kenangan,
bukan membiarkan kalbu kuakkan kehendaknya
mungkin hanya puisi yang bernyali,
menyapa jendelajiwamu,
memasrah dirinya pada kehendakmu,
berserah dengan penuh sadar
akan hakikat realitas hidupnya
========================================
Pengirim : agts wahyono
========================================
